De Wensbol

Leven naar jouw diepste wens

Met de start van 2020, geeft de kraai ons iets om in overweging te nemen 

De wensbol

Op de dag waarop Sanne 18 jaar wordt, bezorgt de postbode een vierkant pakketje. Voor haar, van haar oom uit Amerika. Sanne loopt opgetogen met het pak onder haar arm naar binnen. Zo vaak komt het niet voor dat de postbode haar een pakje brengt en al helemaal niet van haar oom, de broer van haar moeder. Een glasblazer die beroemd is om de glazen bollen die hij blaast. Niet zo maar bollen. Wensbollen, die je diepste wensen laten zien. Maar alleen aan de eigenaar van de bol. Net zo lang totdat deze er aan toegeeft. De bollen werden populair, omdat zoveel mensen zijn vergeten wat ze eigenlijk willen. Heeft hij voor Sanne ook een bol gemaakt?

Dit is hem

Ze zal niet wachten met uitpakken tot haar verjaardagsfeest begint. Sanne ploft op de bank en scheurt gretig de verpakking open. Ze slaakt een gilletje. Ah, jawel, zorgvuldig verpakt in karton en noppenfolie, een glad ebbenhouten kistje. Op het deksel verschijnt in sierlijke gouden letters haar naam.

Sanne houdt haar adem in en opent de deksel. In het kistje zit roze knisperend papier, met daar bovenop een goudkleurige enveloppe. In haar gretigheid te zien wat het roze papier verbergt, legt Sanne de enveloppe naast zich en trekt het papier opzij. Met grote ogen kijkt zij naar een perfect ronde glazen bol. Ah, ja, dit is hem. Met haar hand glijdt ze langzaam over het ronde oppervlak. Verrassend, het voelt niet zo koud aan als gewoon glas, maar glad en warm als een mooie jonge huid. En het lijkt of ze een zachte tinteling in haar handpalm voelt. Hm, alsof de bol leeft!

Heel even

Sanne kijkt in de bol. Het lijkt oneindig diep. Daar, in de diepte van de bol, lijkt het alsof er iets beweegt. Misschien heeft ze meer licht nodig om beter te zien. Met het kistje onder haar arm loopt Sanne naar buiten. Nogmaals tuurt ze diep in het binnenste van de bol. Het is alsof een trillende plasmawolk van binnenuit tegen de buitenkant van de bol drukt en weer kleiner wordt. Vanuit de wolk verschijnt een donkere figuur. Een zwart gepantserde draak. Het verandert in een geharnaste figuur. Met wapens en al. Een zwaard zwaait rond en toch weer niet. Er zit aarzeling in de figuur. Die inhoudt en zich weer terug trekt in de plasmawolk. 

Heel even hebben zij zich laten zien. De trilling wordt zachter. Zachte kleuren verschijnen onder het oppervlak dat bijna spiegelachtig glinstert. De wolk wordt steeds gladder en strakker en verandert langzaam in een bol. In de hand van Sanne die inmiddels in de zon op het grasveld achter haar huis zit.

Snavels

Achter Sanne, ver boven het huis, verschijnt een grote donkere wolk. Zo groot dat de lucht betrekt. De wolk verandert steeds van vorm en is druk in beweging. Snel naderend met grote wilde wervelingen. Wat Sanne niet ziet is dat de wolk gevormd wordt door een grote zwerm zwarte kraaien.

Sanne heeft slechts ogen voor de bol in haar hand. Het oppervlak wordt weer onrustig. Alsof er binnen in de bol een heleboel turbulentie is. Steeds dichter gaat zij met haar hoofd naar de bol om nog beter te zien wat er in de bol gebeurt.

Als plots vanuit de bol een grote snavel verschijnt die naar haar lijkt te pikken, slaakt zij een gil. Van de schrik schiet haar hand open en rolt de bol uit haar hand. Sanne probeert de bol te pakken en rolt daarbij op haar zij. Op dat moment scheert een kraai vlak over haar heen en met de kraai honderden andere kraaien. In een grote turbulentie van klappende vleugels en krijsende kelen.

In een reflex rolt Sanne op haar buik en drukt haar gezicht tegen de grond. Met haar armen over haar hoofd geklemd ligt zij doodstil. Ze voelt de bijtende snavels over de huid van haar handen schaven. Als de vogels voorbij zijn, schiet Sanne omhoog. Ze springt op, grist de bol van het gras en rent met bonzend hart naar binnen.

De brief

Als Sanne trillend met haar rug tegen de gesloten tuindeur leunt, valt haar blik op de ongeopende goudkleurige envelop die op de bank ligt. Sanne rent naar de bank en scheurt de envelop open.

De brief is handgeschreven, in sierlijke letters.

Lieve Sanne,

Gefeliciteerd! met je eerste dag van jouw 19e levensjaar. Alsjeblieft, voor jou, jouw bol die je helpt om naar jouw diepste wens te leven.

Weet, dit is één kant van het verhaal.

Voordat jij jouw dromen kunt leven, is het van belang dat je bewust bent van jouw negatieve emoties en gedachten. En dat jij je daar vrij van kunt maken.

Lieve Sanne. Als je eenmaal in de bol hebt gekeken, zullen al jouw negatieve gedachten en gevoelens in jouw werkelijke leven tot uitdrukking komen.

Dit is onomkeerbaar.

Ja, dit is de andere kant van het verhaal.

Het is belangrijk dat je beseft wat dit voor jou betekent.

Hoe meer je bewust bent van jouw negatieve gevoelens en gedachten en je daarvan vrij kunt komen, des te duidelijker worden jouw diepste verlangens en kan je van daaruit leven. Het een zal er niet zijn zonder het ander.

Besef

Even kijkt Sanne voor zich uit op de grond. Ze voelt zich ontgoocheld. Maar realiseert zich dat er geen weg terug is.

Vlak voordat zij het kistje open maakte had zij gniffelend gedacht aan haar vriendinnen, die niet zo’n bijzondere wensbol hebben. Ze had hen vergeleken met elkaar nalopende jaloerse ganzen.

Symbool

Met een zucht van schaamte leest Sanne verder.

Het eerste dier dat je ziet nadat je deze brief hebt gelezen, zal jouw symbool zijn voor een negatieve gedachte en emotie. Iedere keer dat je dit dier ziet, weet je dat je er nog niet vrij van bent.

Sanne kijkt door de ruiten van de tuindeuren naar buiten. Op het grasveld scharrelt een kraai rond. Met wormen in haar bek vliegt ze naar haar nest, hoog in de boom. 

Verstild kijkt Sanne weer naar de brief in haar hand. Onder de tekst staat een groot hart. Het lijkt bijna los te komen van het papier. Sanne glijdt met haar vinger over de bolling van het hart. Hm, ze voelt hoe ze van binnen warm wordt.

Het begint haar te dagen wat haar te doen staat.

6 Comments

  1. Aarti Sewlal

    Mooi! Alsof ik middenin het verhaal sta en mee deins. Dank voor het delen ??

    1. Patricia

      Dank je Aarti.

  2. Silvy

    Wauw, wat een pakkend verhaal.
    Geeft je in een easy reading story, tools om (nog wat) dichter bij jezelf te komen. Op deze school van het leven.
    Can’t wait for the next one.

    1. Patricia

      Dank je Silvy. In afwachting van het volgende verhaal voldoende stof voor reflectie.

  3. Barbara

    Wat een tof verhaal!

    1. Patricia

      Wat leuk dat je reageert, Barbara. Dank je voor jouw compliment.

Comments are closed.